نديدم آينه اي چون لباس خاکي ها
همان قبيله که بودند غرق پاکي ها
به عشق زنده شدن عند ربهم بودن
شده ست حاصل آنها زسينه چاکي ها
دليل غربتشان اهل خاک بودن ماست
نه بي مزار شدنها نه بي پلاکي ها
به آسمان که رسيدند رو به ما گفتند
زمين چقدر حقير است آي خاکي ها