سلام

بنويس شهيدو بعد برو سر خط. همانجا که نخل هايش بدون سر نماز مي گذارد و بيدهاي مجنونش به سمت شرجي افق در اهتزازند. از اين سطر به آن سطر, از اين خط به آن خط, از اين خاکريز به آن خاکريز. حالا ديگر اين همه شهيدرا کلمه ها تشييع مي کنند. اصلا اين خط آخر ندارد. بدون معطلي بجاي نقطه اشک هايت را بگذار و برو...!

منتظر نظرات سازنده شما هستيم
با تشکر مدير گروه علمي فرهنگي آيات