پيرمردي جلوي ابراهيم رو گرفته بود. مي گفت:
فرزندم از شما راضي نيست!
ابراهيم با تعجب پرسيد:
چرا پدر جان مگه فرزندشما کيست؟
پيرمرد گفت:
من پدر همان شهيدي هستم که چند روز پيش پيکرش رو شما از "بازي دراز" برگردونديد.
ديشب پسرم رو توي خواب ديدم؛ مي گفت: اون مدتي که در بازي دراز ، گمنام افتاده بوديم، هر شب مادر سادات حضرت زهرا (س) به ما سر مي زدند اما حالا ديگه خبري نيست...
<مي گويند شهداي گمنام مهمان ويژه ي حضرت صديقه هستند!>
اشک در چشمان ابراهيم حلقه زد..
مي دانستم به چه فکر مي کند
گمنامي...


سلام بر ابراهيم
نشرپيام آزادي


به ما هم سر بزن يا علي