بسم رب الحسين(ع)
سلام
موسيقي وبلاگ خيييييييلي زيبا بود و ما چه زود فراموش كرديم آرامشمان را رفاهمان را بي دردي مان را مديون درد كشيدن آدمايي هستيم كه حالا به فرزندان اونا مي گيم (با بي شرمي تمام) باباش شهيد شده در عوض بهش پول مي دن ماشين و خونه مي دن اما آيا واقعا يه ماشين جاي يه باباي مهربون رو مي گيره. مگه با ماشين مي شه درد دل كرد.مگه مي شه خودت رو برا ماشين و خونه لوس كني.مگه آدم! به خونه و ماشين هم مي تونه مثل بابا افتخار كنه.ما چه مي كنيم.ما چه مي كنيم...!!!
شهدا ما را ببخشيد.واقعا شرمنده ايم.
فرا رسيدن اربعين حسيني رو هم بهتون تسليت مي گم.
يا علي
