حسين دست او را گرفت و کنار کشيد. بچه‌ها نگاهشان مي‌کردند حسين با دست به وسط زمين اشاره کرد که فرو نشسته بود و خراب‌ترين نقطه آن بود. آهسته گفت: اين محل مزار من است. مرا همين جا خاک کنيد؛ ميان دوستانم. اين وصيت من است...
براي مطالعه ي اين مطلب به صورت کامل که گوشه اي از زندگينامه ي شهيد حسين خرازي است ، منتظر حضور سبزتان هستيم
يا علي مدد