سلام حاجي .وب شما رو که ديدم ياد توقف سه ماه در شلمچه افتادم البته در زمان بعد از جنگ ياد بچه هاي تفحص افتادم که براي ما حرف زدنشون تازگي داشت يادم هست يکي شون استاد حقوق بود جانباز بود با عصا راه مي رفت شب ها توي خاک ريز هاي راهيان نور مناجات مي کرد.به اميد ديدار تو کربلا حاجي.ابراهيم