خوش به سعادتتون! چه توفيقي بوده حضور اونها اونجا!
و چه سعادتي كه نصيب شما شده بود! ماجراي بچه هاي تخريب...
هميشه بعد از رفتن شناخته مي شن! بازم نه همشون! و اين يعني غربت! غربتي كه آرزوي تك تكشونه! خوش به سعادتشون و خاك بر سر من!!!!
كه توي مناسبترين فضا حاضر نيستم از خوابم دست بگشم و دو ركعت نماز شب بخونم!
خاك بر سر من كه تمام اين تلنگرها رو مي خورم اما باز براي يك لحظه بعد... واي بر من!!!
كجاييم و كجا مي رويم اينگونه با شتاب؟؟؟؟؟
يا حق و التماس دعا