سلام دوست نازنينم

اصلا اهل تعارف و تمجيد نيستم واقعيت اين است كه اينگونه نياموخته ام.قسمتي از نوشته هاي شما رو خوندم برايم جذاب بود از احساس مسئوليت شما در قبال شهداي ميهن عزيزمون هم خوشحالم و هم از شما نهايت تشكر رو دارم.هميشه به اين مطلب انديشده ام كه كاش بازماندگان نيز آنگونه كه شايسته است مقام شهدا رو پاس بدارند ولي متاسفانه گاهي مواردي رو در جامعه مشاهده مي كنيم كه دل آدم به شدت به درد مياد به نظر مياد كه شهدا نردبان ترقي عده زيادي از همين بازماندگان شده اند.من خودم جبهه نبوده ام و اين همه زجر و عذاب مي كشم و به خود ميگويم واي به حال كساني كه در جبهه ها جنگيده اند و امروز اين نارسايي ها رو در جامعه مي بينند و ظلمي كه به اين شهدا مي شود.كاش آنچه كه در گفتارمان در باره شهدا مي گوييم هماني باشد كه در رفتارمون نمود پيدا مي كند ولي افسوس كه ...

در نماز تو خدايا بدنم مي لرزد

چون به لب نام تو آرم سخنم مي لرزد

يادم از بار گناه آيد و دشواري مرگ

وز غم اين ره بي توشه تنم مي لرزد

بدرود تا وقتي ديگر