بسم الله..
اول از همه خدا رو شاکریم که به ما لطف کرد و سعی کردیم ادای دینی - هرچند ناچیز - به محضر شهدا و مادران شهدا داشته باشیم بعد هم مجدد از همه دوستان عزیزی که تو طرح شرکت کردند یا با تبلیغ اون، حامی معنوی این طرح شدند، تشکر می کنیم، ایشالله مادر شهدا و مادر همه ی شهدا - حضرت صدیقه(س) - دعاگوتون باشه.
اما نتایج مسابقه:
پس از بررسی داوران، ضمن تشکر و احترام به همه ی نویسنده های نامه ها، این سه نامه به ترتیب، عنوان اول تا سوم رو کسب کردند:
1- سرکار خانم ستاره محمدی با ایمیل: setar....@gmail.com (نامه ایشون رو می تونین تو این صفحه بخونین)
2- سرکار خانم ملیحه سادات از وبلاگ ساعت یک و نیم آن روز
3- سرکار خانم فاطمه ایمانی از وبلاگ پیاه تا عرش
تبریک می گیم به هر سه عزیز. جوایزی هر چند ناقابل (با توجه به وسعمون) ولی چون مسما به نام شهداست، حتما برکت معنوی خواهد داشت رو خدمتشون تقدیم می کنیم که عبارتند از: یک سری محصولات فرهنگی + دامین یک ساله (ir.)
ایشالله برا هماهنگی های بیشتر لطف کنن به ایمیل قافله که تو پست قبلی هم اشاره شده بود، یه ایمیل بزنن تا هماهنگی های بعدی براشون انجام بشه.
از داوران گرامی هم که زحمت بررسی نامه ها رو کشیدند تشکر ویژه داریم. خداوند درجات شهدا رو نصیبشون کنه...
التماس دعااااا
محسن - خرداد 1391

شما برای این عکس تیتر و عنوان انتخاب کنین....
(عنوان پیشنهادی تون رو اینجا برامون بفرستید تا ذیل همین پست ثبت بشه.)
تیترهای پیشنهادی:
- ما همچنان ایستاده ایم، بعضی با دو پا، بعضی با یک پا، بعضی بدون پا (میثم)
- ما تا آخرین نفس ایستاده ایم حتی با عضو ناقص (عاشقان مهدی-عج)
- پاهای ناقابلم فدای عباس(ع) (:::پوریا:::)
- ما اینچنین به سوی آسمان گام بر می داریم (هور)
- با اراده ایستاده ایم نه با پا (کمال ثریا)
- تو پاهایت هستند هیچ نمی کنی .... آنها پا ندارند چه ها کرده اند ...وای بر ما (مهسا)
- پای چپ و پای راست و یا هر دو! دستهایمان گره خورده در هم برای پیروزی اسلام ... (یک بسیجی)
- ولی نعمتان بی ادعا برای سر افرازی وطن (محمد)
- ایستاده ایم با ولایت تا ظهور حضرت مهدی - عج (مهران گلی)
- در آخرین ایستگاه زمان ایستاده ایم! (راشد خدایی)
- برای رفتن به آسمان دست و پا لازم نیست باید با دل رفت..دلی عاشق... (محمد جواد)
- در هر حالی ، هوای هم را داشتیم... (بصیرت 70)
- پله پله تا ملاقات خدا (رضا شیبک)
- عشق واقعی در راه حق (امیرحسام)
- ایستادگی به همت است (نور الزهراء-س)
- شش منهای چهار (جانم فدای امام نقی-ع)
- مردان الهی بی پا به خدا میرسند (آشنای قریب)
- ایستاده ، اگر نشد نشسته،ایستاده ایم (حسین زاده)
- کشتی نوحیم در طوفان روح / لاجرم بی دست و بی پا می رویم (سید محمدرضا فخری)
- امانت را پیش فرستاده اید؟؟ خوشا به سعادتتان (علی)
- چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم (حقانی فضل)
- دستم نداد قوت رفتن به پیش دوست... چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم... (محمد صادق خدایی)
- وارثان زمین ستارگان ملکوت (داریوش)
- پا در رکاب حسین(ع) (مهدی کریمی)
- ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا... (میرزا هادی قمی)
- پا در رکاب حسین(ع) (مهدی)
- پا نباشد، سر که هست... (مهدی ربیعی)
- پاهایم که هیچ ... جانم را فدایت میکنم (ساناز)
- انسانهایی که اعتقاداتشان را در اعمالشان نشان می دهند ، شعار نمی دهند! (مستوره)
- دست از طلب ندارم تا کام من برآید ... یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید (زهرا)
- با پای تن رشادت تا پای جان شهادت (علی در کلبه درویشی)
- بی پا دیروز جنگیدم...امروز را با دست و پا بجنگ (علیرضا)
- ایستادگی تا آخرین قطره خون (علی)
- با تن سالم به درد ولایت نخوریم چه سود؟ (سرباز گمنام آقا)
- ایستادن با عشق خدایی (مسعود)
- بدون شرح.... (احرار)
- دوخته ام چشم به راه تو مگر ببینمت / غافل از اینکه رفته اند به عرش گام های تو (پروانه)
- بازماندگان قافله ی عشق (سفیر)
- آنها دیروز پاهایشان را دادند تا تو امروز پاهایت را داشته باشی... اما افسوس که قدر نمی دانی! (بئاتریس، دختر بهشتی)
- ایستاده ایم تا آخرین نفس (سارا)
- تا زنده ایم .... رزمنده ایم (شاهد)
- تکیه گاه یعنی همین تکه تکه ها...... (بی یار)
- بدون پاهایمان ، رهسپار کربلاییم! (کوروش)
- تا زنده ایم رزمنده ایم (سمانه)
- جمع نداشته هایم...... (سربازان وطن)
- نشان بی نشان (جواد)
- پا به پای هم تا بهشت (تبسم بهار، سامع سوم)
- ایستادند تا بمانیم.... (گمنام)
- پاهایمان فدای مردم (مسعود)
- دو پا و هزار بال (شروق)
- جانم فدای اسلام و رهبرم (همسنگر)
- راست قامتان جاودانه تاریخ (سعید-شلمچه)
- یادمان باشد برای ایستادن ما هزاران راست قامت رشید از پا افتاده اند... (ابرار)
- ایستادن پا نمی خواهد، اراده می خواهد. (مریم)
- ما با دل آمده ایم نه با پا (رویای شبانه)
- چه خوش رقصان شود جانباز به نور جبهه ی ایمان / عجب ثابت قدم ماندند، به دستورامام خود (علیرضا احسانی نیا)
- قدم نهادن در مسیر مستقیم الهی در برهه ای از زمان (کیمیا)
- بعد از شهدا ما چه کردیم... (محمد یزدانی)
- پا که هیچ! در راه ِ اسلام جان هم می دهم! (غزل صداقت)
- در صید بیایان عشق چون بخورد تیر او / سر نتواند کشید پای ز زنجیر او (حبیب)
- ایستاده ایم با ولایت تا ظهور حضرت مهدی-عج (سیدتقی)
- از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن (هادی)
- رهسپاریم با ولایت تا شهادت (هادی)
- جانبازانی که دست و پای خود را به راه ولایت دادن (جامانده ق ش)
- اگر پایم مانع پرواز و رسیدن شود بهتر است نباشد و پلی برای پریدن شود (احمد آدینه خیرآبادی)
- من بدون پا و حتی بدون چشم و... تا پیش خدا میدوم تو با پاهایت و چشمانت کجای راه ایستاده ای؟؟ (نسیم)
- عاشق نیاز به بال دارد نه پا (محمد.لندن)
- عشق میخواست که هم گام شود با گامش / عشق هم چند قدم آمد و از پا افتاد! (م.موسایی)
- پای دلم به راه است هنوز... (مهاجر)
- السابقون السابقون اولئک المقربون (مارال)
- ما که بدون پا از خاکریز دنیا گذشتیم ببینیم شما که دنیارو چسبیدید چه میکنید؟ (محمد)
- پا بهانه ای بودبرای رسیدن .حالا که رسیدیم جونمون فدات حسین (نریمان)
- با پا و بی پا ! از پا نیفتادند... (ابوالفضل درخشنده)
- در راه حق با پای دل باید رفت (مهربان)
- پاهایشان در بهشت جامانده و خود آمده اند تا زمین را بهشتی کنند (حمیده بالایی)
- برای رفتن نزد خدا پا میخواهی برای چه؟ بال هایت را بنگر... (راضیه)
- عشق رفاقت (مجید)
- زنجیره ی ایثار (غلامرضا دارستانی فراهانی)
- برای دفاع و جانبازی مصمم تر (زهرا)
- عاشق با قلبش می ایستد نه با پایش! (عباسی)
- بهترین های زمانه (ایمان)
- مخلصین له الدین (علقمه)
- با سیاهی چادرم پاسدار جانبازی هایت هستم برادرم. (طهورا)
- پایداری به داشتن پا نیست، باید پایه ای قوی داشت. (آرش)
- پای دادند تا پای رفتن پیدا کنند (محمد)
- السلام علیک یا ابا عبدالله...کربلا یعنی....؟ (معین)
- از دوست به یادگار دردی دارم / کان درد به صد هزار درمان ندهم (گمنام)
- گرچه دست ودل و چشمم همه آوار شده / باز شرمنده ا م از این سر باقیمانده (مرصاد)
- هرچند که ناقصیم اما.... همچنان ایستاده ایم (محسن)
- ما سه تا تا آخر ایستاده ایم... (میثم)
- در مقابل دشمن بدون پا هم می شود ایستاد به شرط آنکه به نداشته هایمان فکر نکنیم به داشته هایمان باید افتخار کنیم. (لیون2007)
- باید گذشتن از دنیا به آسانی ، باید مهیا شد از بهر قربانی ... (گمنام قطه 26)
- انصار الحسین(ع) (احمد)
- یکی بود یکی نبود ،انگاری از اولم پاهامون اینجا نبود، پاهامون با خدا بود. (عمار حیدریان)
- ما نشستیم و خواهیم نشست تا خیلی ها روی پا بایستند! (جانباز 70 درصد)
- غلام همت آنم که زیر چرخ کبود / ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است (سلیمان)
- ما برای اسلام ودین وایمانمان هرچه داشتیم دادیم. شما ها چه کردید؟؟؟؟ (علی 1880)
- نه باپای تن، که باپای دل برسرعقیده وایمان ایستاده ایم (زهرا)
- ایستادن با پای عشق... (بی نام)
- شرمنده ام از داشتن پا برای خودم (محسن)
- سرو قامتان تاریخ ایران (احمد)
- پا به پای ملائک (صریر)
- حدیث دل سپردن... (منادی معرفت)
- تا آخرین قطره خون از پا نخواهیم افتاد (زهره)
- بی پا که سهل است بی دست و ...... عاشقانه می جنگیم! (میلاد)
- ایرانی می ایستد به هر قیمت (اسماعیل یلمه ها)
- عضو دادیم تا شما سر پا بمانید (احمدی)
- ایستادن که پاد نمیخواد فرار کردن پا می خواد (گمنام)
- رسم راه عشق بی پا رفتن است...(با سر رفتن است) (فاطمه)
- عشق به میهن (بی نام)
- ردپای عشق (آسمانی)
- پاهای بیقرار رفتن دلهای عاشق حسین (نقدی)
- پا نداریم می جنگیم اگر پا داشتیم... (میلاد)
- چرا پای کوبم؟ چرا دست یازم؟ مرا خواجه بی دست و پای می پسندد. (راه آسمان)
- خوش بحال تون پاهاتون هم کربلایی شد (جواد)
- هیهات من الذلّه (نوکر بسیجی)
- عشق بی پایان (عاشق حسین)
- بی پا دویدن گره دستها رو میخواد (محسن)
- بدون شرح... (مفقود الاثر)
- زبانم از توصیفش قاصر... (مفقود الاثر)
- ما پا دادیم تا شما باشید (زهرا)
- مردان خدا برای ایستادن نیازی به پا ندارند (مجتبی)
- کجایند مردان بی ادعا! (علی)
- جز عشق چه می توان گفت....؟؟!! (خط شکن)
- داداشی همچنان بخند آخه خودم میشم پات؟؟؟؟ اجازه هست؟؟؟ (میام)
- حجت های خدا روی زمین یا درخشش ستاره های آسمانی بر روی کره خاکی. (سلطانی)
- پاهای بی نشان ( علی )
- روزقیامت دست ماهم بگیرید (حمید)
- سرو قامتان جاوید (ناشناس)
- چشم ها را پاک کنید عشق بدون پا هم فریاد میزند. (عالیه)
- فداییان اسلام (مجید مهدوی)
- برای رسیدن به خدا با دل برو نه با پا (صالحه)
- ایستاده بیپا (ناجی)
- مردان بی ادعای مخلص، حامیان واقعی امام خمینی وامام خامنه ای (شمشاد ویسی)
- ما تا آخرین نفس ایستاده ایم (نامعلوم)
- ثابت قدم در راه، حتی با نقص عضو(شهید گمنام آینده)
- ایستادن تا شهادت (بیسیمچی ودستیارش)
- ما با پای دل تا پای جان ایستاده ایم (رضا)
- بهشت را به بهاء می دهند نه به بهانه و چه بهایی زیباتر از این و چه بهانه ای زیباتر از وصل یار (غواص خط شکن)
- میرویم تا انتقام سیلی زهرا بگیریم (مفقود الاثر)
- عاشقان ولایت (عسگر)
- ایستادیم ما. ایستادن امیدوارانه... (عبدالله میرزابیگی)
پی نوشت:
- لطفاً اسپیکرها روشن، نوای وب بی ارتباط نیست به پست...
- از همه رفقا و دوستانی که با نوشتن نامه، ارسال پست، تبلیغ، قراردادن لوگوی طرح و ... تو طرح نامه ای به مادر یک شهید شرکت کردند تشکر می کنم. همچنین از آقای فخری مدیر محترم پارسی بلاگ؛ ایشالله دعااای مادر شهدا بدرقه راهتون باشه.
- می تونین نامه های ارسالی رو تو همون پست مطالعه بفرمایین.
- ان شاء الله طبق قرار قبلی، نامه های برگزیده در روز اول ماه رجب و میلاد امام باقر(ع) تو همین وب اعلام میشه و هدایای ناقابلشون برا برگزیده ها ارسال خواهد شد.
- بعد از این کار تعفن بار عناصر شیطان در هتک حرمت به مقدساتمون یه سری پیشنهاد قشنگ، اینجا هست می تونین ازش استفاده کنین و به دوستان هم اطلاع رسانی کنین.
جان ناقابل ما فدای همه چهارده معصوم - علی الخصوص امام نقی(ع)

ایام میلاد حضرت زهرا(س) که نزدیک میشه جنب و جوش قشنگی بین مردم می افته. همه به بهونه روز مادر میخوان کاری برای مادرانشون انجام بدن. خرید هدیه، سرزدن، احوالپرسی، نوشتن چند خط نامه با مادران و ...
اما تو همین گوشه و کنار شهرمون خیلی از مادرها هستند که سالها چشمشون به در مونده تا پسرشون رو ببینن. حتی با اینکه سالهای ساله از عروج و شهادت عزیزانشون گذشته هنوز با شنیدن نام پسرشون دلشوره ای عجیب سراغشون میاد و دلشون هوایی میشه. مخصوصا اونایی که تک فرزندشون رو فدایی انقلاب کردند. (مثل + و + و +)
اگه بچه های اون مادرها الان بودند حتما اونا هم تو این ایام کاری برای مادرانشون می کردند. حالا بد نیست تو این ایام ما بجای شهدا، برای اون مادرها فرزندی کنیم و یادشون کنیم. برا همین قراره ان شاء الله تو این طرح "نامه ای به مادر یک شهید" از زبون شهدا برای مادران صبور و عزیزشون چند خط بنویسیم و بهشون هدیه کنیم. حتماً خود شهدا هم این کارمون خوشحال میشن و ان شاء الله برامون دعا می کنن.
پس اگه مایلید تو این طرح شرکت کنید به این تذکرات توجه کنید:
1- خطاب این نامه می تونه به مادر یک شهید مشخص مثل سرداران شهید، شهدای شهرمون یا شهدای هسته ای (علی الخصوص شهید احمدی روشن که اولین سال هست که جاش پیش مادرش خالیه و نمی تونه حضوری به مادر تبریک بگه) باشه یا خطاب به یک مادر شهید گمنام یا مفقود الاثر و .... باشه. انتخاب با خودتونه.
2- نامه تون رو می بایست توی وبلاگتون بذارید و لینکش رو برامون تو این قسمت بفرستین تا ذیل همین پست اضافه بشه. (دقت کنید لینک همون نامه رو برامون بذارید نه لینک خود وبلاگتون رو؛ که در اون صورت عنوان پستتون درج نمیشه.)
3- اونایی که وبلاگ ندارن و می خوان تو این طرح شرکت کنن می تونن نامه هاشون رو به ایمیل Qafeleh.ir@gmail.com بفرستند تا تو صفحه ای جداگانه تو همین وب قافله شهداء نمایش داده بشه.
4- اگه لوگوی این طرح رو تو وبلاگتون بذارید یا تبلیغ این طرح رو بین دوستانتون انجام بدین تا تعداد بیشتری از دوستان به مادرهای شهدا ادای دین کنن، تو خیرات این طرح سهیم خواهید شد. (آدرس اینترنتی لوگو - کد html لوگو برا قرار دادن تو وبلاگ)
5- مهلت ارسال نامه ها تا 25 اردیبهشت 91 است.
6- به بهترین نامه ها به رسم یادبود و تبرک، هدایای ناقابلی اهدا میشه.
7- اسامی برگزیدگان تو روز میلاد امام محمدباقر(ع) (اول ماه رجب) تو همین وب اعلام خواهد شد.
8- والسلام و التماس دعاااا
نثار روح همه ی شهدا صلوات
پی نوشت:
- هر کدوم از دوستان وبلاگ نویس اگه 5 نفر از وبلاگ نویسان دیگه رو به این طرح دعوت کنن و براشون کامنت بذارن سهم بزرگی تو این طرح خواهند برد.
- عزیزانی که لوگوی طرح رو تو وبلاگشون گذاشتن اعلام کنن تا به عنوان حامیان معنوی طرح لینکشون اینجا گذاشته بشه.
حامیان معنوی طرح:
افسران - حیات - عمارنامه - زاده ی ستاره ای از اعماق کهکشان - گفتگوی دینی (اسک دین) - بچه های قلم - پایگاه اینترنتی هیات الرضا - راز 57 - شلمچه - سردار بی سنگر - چشم انتظاران منتظر - حوالی نور - طرح واژه - ما گوشه نشینان غم فاطمه ایم -
شرکت کنندگان در طرح :
میقات محمد - عطش (قسمت اول) - عطش(قسمت دوم) - ساعت یک و نیم آن روز - کلبه ی تنهایی دوستان رها - ناگفته های جنگ از زبان کمیل 5 - دل نوشته ها - پیاده تا عرش - علقمه -
همچنین نامه هایی که از طریق ایمیل ارسال شده بود را می توانید در این صفحه ببینید.

بچه ها تحویل سال
یادش بخیر شلمچه
چیده بودیم تو سفره
سربند و یک سرنیزه
بچه ها خیلی گشتن
تو جبهه سیب نداشتیم
بجای سیب تو سفره
کمپوتشو گذاشتیم
تو اون سفره گذاشتیم
یه کاسه سکه و سنگ
سمبه به جای سنجد
یه سفره ی رنگارنگ
اما یه سین کم اومد
همه تو فکری رفتیم
مصمم و با خنده
همه یکصدا گقتیم
به جای هفتمین سین
تو سفره "سر" میذاریم
سر کمه، هر چی داریم
پای رهبر میذاریم
پی نوشت:
- برای دیدن عکس در سایز اصلی، عکس رو تو سیستمتون سیو کنین.
- به بهونه آخر سال و یاد کردن پیر بسیجی ها، حاجی بخشی؛ اینم به عنوان عیدی پیش از سال: کلیپ مستندی از حاجی بخشی بالای پیکر پسر شهیدش - خیلی زیباست حتما نگاه کنین. (با کیفیت بالا حدود 58 مگ) - (با کیفیت پایین حدود 14 مگ)
- و حرف آخرمون تو این سال این باشه: سال نود هم گذشت اما....
یابن الحسن(عج)
سالی گذشت و زمین گشت در مدار تو
اما نداشت خاتمه ای انتظار تو
امسال هم همه ی هفته ها گذشت
یک جمعه اش نبود زمان قرار تو
با این شکوفه ها دل من خوش نمی شود
آید پس از کدام زمستان، بهار تو؟
قلب مرا ز خانه تکانی معاف کن
بگذار بماند به رویش غبار تو
این روزها همه به سفر فکر می کنند
من قصد کرده ام بمانم کنار تو
امسال که من به درد ظهورت نخورده ام
سال جدید کاش بیایم به کار تو
به امید رسیدن بهار واقعی....
بهار ظهور....
التماس دعاااا برای فرج آقا(عج)

نزدیک عملیات رمضان بود.
همه آماده می شدند برا عملیات و معمولا کسی مرخصی نمی گرفت تا بعد از عملیات.
ولی یه جوون اومد و گفت اگه امکانش هست اجازه بده من برم شهرمون.
گفتم برا چی؟ گفت آخه عروسیمه و کارت هم پخش کردیم و خانواده مدام زنگ می زنن و می گن چرا نمیایی؟!
بهش اجازه دادم برگرده. گفت: ازم راضی هستی؟ گفتم : آره. برو ولی مراسمت تموم شد یک هفته ای برگرد چون نیرو نیاز داریم.
خداحافظی کرد و راه افتاد.
عصر همون روز که بچه ها داشتن برا عملیات تجهیزات می گرفتن یکی رو دیدم کنار تانکر آب، داره وضو می گیره. خیلی شبیه اون جوون بود. رفتم جلوتر دیدم همونه. تعجب کردم و پرسیدم مگه نرفتی برا عروسیت؟
گفت: چرا؛ حتی تا نزدیک پلیس راه اهواز هم رسیدم ولی یه دفعه یادم اومد که برا مجلس عروسی ام کارت دعوتی هم به اباعبدالله(ع) دادم و ایشون رو هم دعوت کردم. دیشب هم خواب دیدم مراسم عروسیم تو گودال قتلگاه برپاست و امام حسین(ع) و حضرت زهرا(س) هم اومدن. تا یاد این خواب افتادم دیگه نتونستم برم و برگشتم.
حالا هم اگه سالم برگشتم از عملیات، میرم برا عروسیم و گرنه که دعوت شده ام.
همون شب گردانمون وارد عمل شد و به خط زد. صبحی که داشتم بین مجروحها و شهدامون می گشتم چشمم به همون جوون خورد. خوابش تعبیرش شده بود و اربابش حسین(ع) دعوتش کرده بود...
پی نوشت:
- تو این شب و روز ها اول برا سلامتی و فرج حضرت (عج) دعااااااا فراموش نشه...
- برا بیمارها و کسانی که دوست دارن تو عزای ارباب شرکت کنن و نمی تونن هم دعاااا فراموش نشه، همچنین برا حقیر...
- اسپیکرها رو هم روشن کنین. نوای جانسوزیه. ار دست ندین....
- اینم گوشه ای از تصاویر عزاداری برای اهل بیت(ع) در جبهه به انضمام حضور مداحان اهل بیت(ع) در جبهه - اینجا رو کلیک کنین.
- این چند تا مطلب رو هم در همین زمینه بخونین: شهیدی که جنازه ش سالم ماند - شهیدی که بواسطه امام حسین(ع) مادر خود را شفا داد - شهدا و امام حسین(ع) - تفحص و زیارت عاشورا

14 بار مجروح شده ام.
در کربلای 5 شیمیایی شده ام.
بیش از 200 ماه است که روی تخت بیمارستان خوابیده ام و 67 بار مرا به اتاق عمل بردند...
در عمل های اخیر به دلیل ترس از مرگ مرا بیهوش نمی کنند و بدون بی هوشی جراحی می شوم.
7 عمل در کشور آلمان انجام داده ام.
چند وقت پیش خدمت مقام رهبری رسیدم ولی نتوانستم از آمبولانس پیاده شوم ایشان جلوی اتومبیل آمدند. آقا فرمودند: شهدا اگر یک بار شهید شدند لحظه لحظه زندگی تو شهادت است.
من دوست داشتم بیشتر از این به مردم و کشورم خدمت کنم اما با همین شرایط اگر نیازی باشد من مثل روز اول آماده انجام هرگونه کاری هستم.
20 سال است فقط به یک چیز غبطه می خورم و آن اینکه چرا شهید نشدم؟؟!
اینها گوشه ای از یک رمان تخیلی نیست، اینها انشای یه دانش آموز نیست، اینها شعارهای تبلیغاتی قبل از انتخابات نیست، اینها حرف دل است، از همان هایی که چون از دل بر می آید لاجرم بر دل می نشیند. اینها حرف یکی از هزاران جانبازی است که روزی صدبار مرگ را جلوی چشم خود می بینند ولی خم به ابرو نمی آورد. خود را آنچنان فدای اسلام و کشور کردند و هنوز هم خود را بدهکار می دانند... آنها خودشان را بدهکار می دانند ولی ما چی؟؟!!! ما هم باید خودمان را طلبکارشان بدانیم یا نه؟ یک جوان در مسابقه ای قطع نخاع می شود زمین و زمان را به هم می دوزیم که چرا کسی به او توجهی نکرد، دوربین صدا وسیما و ... را بر می داریم و هفت نسل قبل و بعدش را موشکافی می کنیم (البته کسی مخالف رسیدگی به آن ورزشکار نیست) ولی چند صد تا از این قطع نخاعی ها در گوشه و کنار شهرمان هستند که سال به سال کسی ازشان سراغی نمی گیرد؟ چند صدتا شیمیایی ؟ چند صد تا جانباز موج گرفته؟ همان جانبازانی که وقتی موج می گیرشان به خود و خانواده ی خود رحم نمی کنند؟ از همان ها که "سپهر مرحوم" در آن نوشته ی معروفش (+) اینطور یاد می کرد: "به نام آن زن بسیجی که هر وقت همسر جانبازش تعادل عصبیش را از دست می دهد، فرزندانش را در اتاق محبوس می کند و خود را در مقابل شوهرش قرار می دهد تا شوهرش او را آنقدر بزند تا به حال عادی بازگردد و وقتی از او می پرسند چرا خودت از جلوی او کنار نمی روی؟! پاسخ می دهد: اگر من مقابل او نباشم و مرا نزند، خودش را می زند و به خود صدمه وارد می کند......"
زن و بچه ی آنها مگر دل ندارد، مگر آنها تفریح نمی خواهند؟ دوربین های صدا وسیما کجا هستند؟ بودجه ها کجا؟ حتما در فوتبال و ... خرج می شود تا به کودکان ما ادب بیاموزد؟! یا در شهرداریها و دستگاهها صرف هزینه های تبلیغات پیش از موعد؟ هر چند وقت یکبار یکی از این جانبازان پر می کشد و به یاد ما می آورد که اگر به ریه ی شما بوی شلمچه و دوکوهه خورده باشد نمی تواند در این هوای کثیف و گناه آلود تنفس کند. اما چه برخوردی با این عروج ها می شود؟! اگر خیلی لطف کنند در یک خط خبرش از رسانه منتشر می شود ولی اگر به اصطلاح، قهرمان ورزشی و ... از دنیا برود تا چهلم و سالش هم می شود همه را عزادار و داغدار کرد حتی اگر میلاد دخت نبی(ص) باشد می توان در برنامه زنده روضه خواند و مشکی پوشید! آخر در نظر صاحبان رسانه و برخی ها، قهرمان کسی است که چند حرکت ورزشی انجام داده باشد حتی اگر به اخلاق و اعتقادات آنچنان هم پایبند نباشد نه کسی که برای اسلام و کشورش 30 سال است روی تخت به زور و زحمت این پهلو و آن پهلو می شود، نه کسی که صدای خس خس سینه اش خودش را هم خسته کرده، نه کسی که جوانیش را کنج بیمارستان با میانسالی و پیری عوض کرده و هنوز هم خود را بدهکار مردم می داند....
مگر رهبرمان (+) کاری کند تا به من و بقیه بفهماند که راه چیست و وظیفه کدامست؟ خیلی مدیونیم و خدا کند که شرمساری در هر دو دنیا به این مدیون بودنمان اضافه نشود که آن وقت خسر الدنیا والآخرة....
زمانه خواست تو را ماضی بعید کند
ضمیر مفرد غائب کند، شهید کند
شناسنامه درد تو را کند تمدید
تو را اسیر زمین مدتی مدید کند
درون بقچه عطرش نشد که دختر باد
سپیده دم گل زخم تو را خرید کند
ز دست خیمه بر این باغ ابری از اندوه
که رد پای تو را نیز ناپدید کند
زمانه بافت لباس عزا به قامت تو
که خود تهیه اسباب روز عید کند
زمانه خواست که در خانگاه تاول ها
تو را مراد کند درد را مرید کند
کنون زمانه شاعر چه از تو بنویسد
خدا نصیب غزل مصرعی جدید کند
خدا نخواست فقط از تو سر بگیرد... خواست
که ذره ذره تمام تو را شهید کند
پی نوشت:
- قبل تر هم گفته شد بنا بر ذکر غیر شهدا و ایثارگران در قافله نبوده و نیست ولی این پست هم در همون راستاست که شاید تلنگری باشد اول به خوم و بعد بر دیگران...
- تو دعاهاتون برا جانبازها ویژه دعاااا کنین. اون کنار گوشه ها برا حقیر هم همچنین....
- نوای وب رو از دست ندین.
- اگه دوست دارید نوای وبلاگ رو در وبلاگ یا صفحه شخصی تون داشته باشید این کد رو در قسمت مدیریت قالبتون کپی کنین. این نوا تو مناسبتهای مختلف و بدون نیاز به تغییر تو کدها توسط صاحب وبلاگ، تغییر میکنه.

پس از اینکه چند مدت قبل خبرهایی راجع به حذف نام شهدا از کوچه ها و معابر و با ترفندهای مختلف منتشر شد. (مثل: + و + و +) و اینکه مغرضانه یا سهواً این اتفاقات در یه بازه ی زمانی خاص بوقوع پیوست؛ چند ماهی است که در کرج اقدام ارزشمندی در این زمینه صورت گرفته که هم جای تقدیر و تشکر از عوامل این کار داره و هم اینکه بد نیست اون شهرهایی که به اشتباه دست به این عمل زده بودند بنابر کلام حضرت آقا (حفظه الله) که فرموده بودند:" نگذارید نام و یاد شهدا در کشاکش زندگی روزمره به فراموشی سپرده شود. " جبران مافات کنند. در این طرح علاوه بر تابلوی معابر که به نام شهدای بزرگوار مزین بوده، تابلویی با همان ابعاد در زیر تابلوی اصلی نصب شده و در آن علاوه بر عکس شهید، مشخصاتی نظیر تاریخ ولادت، شهادت و محل شهادت آن شهید بزرگوار ذکر شده؛ همچنین کلامی از امام(ره) یا رهبری در رابطه با شهادت و ایثار تابلو را زینت داده است. تو این پست چندتا تصویر از نامگذاری خیابان ها و معابر شهر کرج رو آوردم تا قافله شهداء به اسم و تصاویرشون مزین بشه.
پی نوشت:
- بارها گفته ام که بنا ما تو قافله اینه که خارج از بحث دفاع مقدس و شهدا کار نکنیم ولی مطلب این پست رو هم خارج از اهداف قافله نمی دونم و نیتم این بوده که در کنار اشتباهات و اهمال کاری برخی از شهرها، خیلی خوبه که کار قشنگ شهرمون هم دیده و عنوان بشه تا شاید فرهنگ سازی تو این زمینه صورت بگیره.
- این مطلب در سایت عمارنامه - پارسی نامه - افسران - بچه های قلم - پژواک - شیرازه - هم اندیشی - حریم یاس - جام نیوز - تبیان - مجله امتداد (شماره 68) - ...
- اگه دوست دارید نوای وبلاگ رو در وبلاگ یا صفحه شخصی تون داشته باشید این کد رو در قسمت مدیریت قالبتون کپی کنین. این نوا تو مناسبتهای مختلف و بدون نیاز به تغییر تو کدها توسط صاحب وبلاگ، تغییر میکنه.
